سول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمود: هشـت نفرند كه اگر مورد اهـانت قرار گرفتند جز خودشان كس دیگرى را سرزنش نكنند.1 ـ كسى كه به مهمانى و سفره‏‌اى رود كه دعوت نشده است.
2 ـ مهمانى كه به صاحب خانه دستور دهد.
3 ـ كسى كه از دشمنانش خیر و نیكى بطلبد.
4 ـ كسى كه از فرومایگان انتظار فضل و نیكى داشته باشد.
5 ـ كسى كه در یك كار سرّى میان دو نفر وارد شود كه او را وارد آن راز نكرده‌‏اند.
6 ـ كسى كه حكومت را سبك بشمارد.
7 ـ كسى كه جایى نشیند كه شایسته آنجا نیست.
8 ـ كسى كه سخن خود را به كسى بگوید كه از او حرف شنوى ندارد.متن حدیث:قـالَ النّبِیّ صلی الله علیه و آله: ثَمانِیةٌ اِنْ اُهینُوا فَلا یَلُومُوا اِلاّ اَنْفُسَهُمْ:
اَلذّاهِبُ اِلى مائِدَةٍ لَمْ یُدْعَ اِلَیْها،
وَ الْمُتأمِّرُ عَلى رَبِّ الْبَیْتِ،
وَطالِبُ الْخَیْرِ مِنْ اَعْدائِهِ،
وَ طالِبُ الْفَضْلِ مِنَ اللِّئامِ،
وَ الدّاخِلُ بَیْنَ اَثْنِیْنِ فى سرٍّ لَمْ یُدْخِلاهُ فیهِ،
وَالْمُسْتَخِفُّ بِالسُّلطانِ،
وَالجالِسُ فى مَجْلِسٍ لَیْسَ لَهُ بِاَهْلٍ
وَالْمُقْبِلُ بِالْحَدیثِ عَلى مَنْ لایَسْمَعُ مِنْهُ. «من لایحضره الفقیه، جلد۲،صفحه۳۵۵»